تاکنون ۴ نظر ثبت شده است.

1. پاسخ

   • رفیق خوب
   • دوشنبه 8 آبان

   آقای افتخاری عزیز، این شعر سانسور شده !!!
   شیخ بهایی میفرمایند :
   ساقیا! بده جامی، زان شراب روحانی
   تا دمی برآسایم زین حجاب جسمانی
   بهر امتحان ای دوست، گر طلب کنی جان را
   آنچنان برافشانم، کز طلب خجل مانی
   بی‌وفا نگار من، می‌کند به کار من
   خنده‌های زیر لب، عشوه‌های پنهانی
   دین و دل به یک دیدن، باختیم و خرسندیم
   در قمار عشق ای دل، کی بود پشیمانی؟
   سجده بر بتی دارم راه مسجدم منما
   کافر ره عشقم من کجا مسلمانی
   ما و زاهد شهریم هر دو داغ دار اما
   داغ ما بود بر دل داغ او به پیشانی
   ما ز دوست غیر از دوست، مقصدی نمی‌خواهیم
   حور و جنت ای زاهد! بر تو باد ارزانی
   رسم و عادت رندیست، از رسوم بگذشتن
   آستین این ژنده، می‌کند گریبانی
   زاهدی به میخانه، سرخ روز می‌دیدم
   گفتمش: مبارک باد بر تو این مسلمانی
   زلف و کاکل او را چون به یاد می‌آرم
   می‌نهم پریشانی بر سر پریشانی
   خانهٔ دل ما را از کرم، عمارت کن!
   پیش از آنکه این خانه رو نهد به ویرانی
   ما سیه گلیمان را جز بلا نمی‌شاید
   بر دل بهائی نه هر بلا که بتوانی

2. پاسخ

   • حسن قلی
   • پنج‌شنبه 24 مرداد

   احسنت برادر
   چرا همه چی تو ایران سانسور میشه ؟!
   من خودمم الان سانسورم
   😉

3. پاسخ

   • abbas khan
   • شنبه 22 شهریور

   به هرحال نفس استاد گرم.

4. پاسخ

   • حسن
   • جمعه 27 فروردین

   عالی عالی بسیار عالی